วันจันทร์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2557

[OS] Don't Lead me...now | LoDae

[FanFiction B.A.P]
Don’t Lead me…now
Couple: Choi Junhong & Jung Daehyun
Rate: PG-15
Note: แมวเป็นสัตว์ที่ชอบยั่ว....





            พิธีกรรายการวาไรตี้ชื่อดังกำลังสร้างเสียงหัวเราะให้คนดูอยู่ในจอแก้ว เสียงดังจากโทรทัศน์กลางห้องนั่งเล่นภายในหอพักไม่ได้เข้าหูผู้ชมแม้แต่น้อย...


...ก็แค่คนนึงล่ะนะ


เมื่อหันไปมองคนข้างกาย รายนั้นกำลังนั่งหัวเราะตัวโยนกับมุขตลกของคนในทีวีซึ่งเขากลับมองว่าการพูดจิกกัดกันไปมาของพิธีกรกับแขกรับเชิญไม่เห็นมันจะน่าขันตรงไหน หรืออาจจะเป็นเขาคนเดียวที่คิดแบบนั้น?


ในตอนนี้คงไม่มีอะไรน่าสนใจเท่ากับไอ้คนที่อยู่ข้างๆ นี่แล้วล่ะ...


ช้อนคันเล็กในมือบางถูกกดไล้ไปมาบนริมฝีปากอิ่มที่ตอนนี้มันวาวจากของหวานแสนโปรดที่ว่างเปล่ามาครู่ใหญ่ๆ แล้ว และมันยังคงถูกกดย้ำอยู่อย่างนั้นทุกครั้งเวลาที่เจ้าตัวเกิดอาการลุ้นหรือกำลังจดจ่อกับคำตอบของดาราสาวรับเชิญที่ตนปลื้มทางหน้าจอ บ้างก็หายเข้าไปในปากแล้วก็กลับมาทำอย่างเดิม ซ้ำไป..ซ้ำมา..จนปากอิ่มช้ำสีสดมากกว่าเดิมทั้งที่ปกติไม่เติมแต่งก็แดงชัดอยู่แล้ว


ไปๆ มาๆ คนมองอย่างเขาชักทนไม่ไหว!


“พี่ครับ เลิกเล่นแบบนั้นสักทีเหอะน่า ผมเอาจานไปเก็บให้เอามั้ย?” ร่างสูงมักเน่แห่งบีเอพีเสนอ เพราะเขาเห็นร่างบางนี่นั่งอมช้อนอยู่นานละ ถ้าจะติดรายการจนขี้เกียจลุกไปเก็บล่ะก็เดี๋ยวเขายอมให้ก็ได้


แล้วอีกอย่างที่ยังไม่ได้บอกก็คือ มันเหมือนเป็นการ ยั่ว กันอยู่กลายๆ ด้วยนั่นแหละ ถึงอีกคนจะไม่ได้คิดอะไรแต่เขาก็ยังไม่อยากทำอนาจาร (?) กับพี่สามของวงตอนนี้หรอกนะ


“ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวพี่เก็บเอง รายการใกล้จะจบแล้วด้วย รบกวนนายเปล่าๆ น่ะจุนฮง” พูดจบก็ยิ้มแผล่อย่างน่ารักแล้วจึงหันไปสนใจจอบางๆ นั่นต่อ


ไอ้ที่บอกว่าจะทำเองมันก็ดีอยู่หรอกแต่ช่วย กรุณา ตัวโตๆ วางช้อนนั่นลงได้มั้ยครับ ก่อนที่เขาจะตบะแตกฉุด “แฟน” เข้าห้องตั้งแต่ตะวันยังแยงก้นอยู่แบบนี้ *____*


พูดไปลมปากยังไม่ทันจาง โจทก์เก่าก็กลับไปเล่นแบบเดิมอีกครั้ง จนเขาชักจะสงสัยแล้วว่าไอ้ช้อนโลหะนั่นมันเคลือบน้ำตาลเอาไว้หรือไงถึงได้ยังอมไม่เลิก และเหมือนคราวนี้จะอินกับรายการมากไปหน่อย แนวฟันขาวของร่างบางขบริมฝีปากล่างจนช้ำสี เมื่อพิธีกรสั่งให้แขกรับเชิญเล่นเกม Peporo Kiss กันอย่างลุ้นระทึกว่าปากของไอดอลสาวที่ตนปลาบปลื้มจะสัมผัสกับชายหนุ่มร่วมรายการหรือไม่


ถ้าจะทำหน้าลุ้นได้เย้ายวน (?) ขนาดนี้เขาชักกลัวว่าคนร่างบางจะเอาไปทำพร่ำเพรื่อในที่สาธารณะเสียแล้วสิ..


ยิ่งแมวน้อยของเขาเป็นคนที่ชอบทำอะไรแบบนั้นโดยไม่รู้ตัวอยู่ด้วย..


..ยอมรับตรงๆ เลยก็ได้ หวงครับ


และเพราะว่าหวงนี่แหละเลยอยากทะนุถนอมคนตรงหน้า ตั้งแต่คบกันมาเขายังไม่เคยมีสัมพันธ์อย่างว่ากับแดฮยอนสักครั้งถ้าเจ้าตัวไม่เต็มใจหรืออาจจะยังไม่พร้อมและเขาเองก็ไม่อยากบังคับเหมือนกัน


ทั้งที่ในใจโคตรจะ Want เลยเหอะ!


แต่ตอนนี้ไอ้คนตัวบางมันกำลังทำให้จุนฮงอยากผิดสัจจะที่เคยยื่นไว้เหลือเกิน =__=


“จุนฮง! เฮ่! เป็นอะไรอีกล่ะเราเห็นจ้องหน้าพี่ตั้งนาน มีอะไรหรือเปล่า? หิวเหรอ? คิกๆ” มือบางโบกไปมาตรงหน้าเด็กร่างสูงเพื่อเรียกสติ แถมหน้าตาตอนที่เด็กนี่มองมาอย่างกับลูกหมาอดอาหารเห็นแล้วก็นึกขัน


“ป..ปะ..เปล่าครับ! ไม่มีอะไร พี่ดูต่อไปเถอะ” เสียงทุ้มตอบปัดเสหน้าทำทีเป็นสนใจหน้าจอดังเดิม


“อะไรของนาย...” ยิ้มขำนิดๆ กับมักเน่ตัวสูงจากนั้นจึงหันไปสนใจโทรทัศน์ตามเดิม...


ความเงียบเข้าปกคลุมคนทั้งคู่อีกครั้ง นอกจากเสียงจากคนในทีวีแล้วก็ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมาอีก สมาชิกคนอื่นๆ ก็ออกไปทำธุระข้างนอกกันเนื่องจากวันนี้ไม่มีงาน ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องยังคงทำงานได้อย่างดีเยี่ยมจนร่างสูงชักเคลิ้มๆ และใกล้จะหลับ...


แต่จู่ๆ แรงกระทำบนตัวทำให้เขาต้องเบิกตาโพลง เพราะร่างบางๆ ของคนหน้าแมวที่เคลื่อนย้ายตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก สีหน้าดูจะตระหนกไม่แพ้กันเมื่อเขาเผลอลืมตาขึ้นมาสบกับคนด้านบน


“อ้ะ! นายยังไม่หลับหรอกเหรอ?” น้ำเสียงดูจะตกใจไม่น้อยของคนบนร่าง แหงสิ ก็แค่เคลิ้มๆ ยังไม่ได้หลับสนิทเสียหน่อย แต่ตอนนี้สว่างคาตาเลยล่ะ


“ย..ยังครับ แล้วพี่ทำอะไรครับเนี่ย?” ร่างสูงยังคงเหวออยู่นิดหน่อย เขาไม่เคยเห็นร่างบางในโหมดรุกมาก่อนแล้วยังแววตาอ้อนๆ เหมือนลูกแมวที่มองมานั่นอีก ถึงจะมีบ้างที่ดีพคิสกันแต่นั่นก็เป็นเขาที่เริ่ม


ให้ตายเถอะ! ใครทนไม่จับกดไอ้พี่จอมยั่วนี่ได้ก็ให้มันรู้ไป


“จุนฮงอา...”


อะ..อะไรครับ? ทำเสียงแบบนี้มันหมายความว่าไง ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองหรอกนะ นี่ตั้งใจยั่วกันจริงๆ ใช่มั้ย?

“ค..ครับ”


“พี่หิว..”


“หิวอะไรล่ะครับ เดี๋ยวผมออกไปซื้อให้ตอนนี้เลย” จุนฮงแลจะตื่นๆ อยู่นิดหน่อย แต่ร่างบางบนตักกลับส่ายหัวไปมาเบาๆ


“ไม่เอา...จะกินนี่” นิ้วเรียวจิ้มเบาๆ บนริมฝีปากของร่างสูง โอเค ตอนนี้เขาเริ่มรู้แล้วว่าร่างบางต้องการอะไร...


ไม่รอช้าจุนฮงจับร่างของพี่ชายควบด้วยตำแหน่งคนรักพลิกลงนอนราบกับโซฟาตัวใหญ่ทันที ก่อนจะโน้มใบหน้าคมลงไปมองความหวานให้กับคนด้านใต้ ค่อยๆ ละเลียดไปตามกลีบปากอิ่ม สัมผัสเบาบ้าง หนักหน่วงบ้าง ร่างบางก็ตอบสนองเป็นอย่างดี ลิ้นร้อนหยอกล้อกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร มีบ้างที่ปล่อยให้คนด้านใต้ได้พักหายใจแต่ไม่ถึงนาทีก็กลับมาสัมผัสกันต่อ ตักตวงความหวานอจากริมฝีปากอิ่มย่างพอใจ มือใหญ่เผลอตัวบีบสะโพกมนตามความเคยชิน จูบมาราธอนยังคงดำเนินต่อไปก่อนที่ร่างสูงจะเป็นฝ่ายผละออกมาก่อนเพราะเริ่มทนไม่ไหวแล้วจริงๆ....


“ผมขอต่อที่ห้องได้มั้ย?” เอ่ยถามคนที่นอนหอบเสียงแผ่ว กระดุมเสื้อของร่างบางถูกปลดออกตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ และถึงคราวนี้อีกคนจะปฏิเสธเขาคงทำตามที่ขอเหมือนอย่างเคยไม่ได้แล้วล่ะ...


..ก็น้องชายเขามันตื่นตั้งแต่ร่างนี้ขึ้นมาคร่อมบนตักแล้วนี่นา


งั้นเขาจะคิดต่างเอาเองก็แล้วกันว่าที่เงียบนั่นคือ ตกลง ร่างสูงไม่รอช้าอุ้มร่างของคนรักขึ้นมาใบหน้าเนียนแนบลงกับอกแกร่งเพื่อซ่อนใบหน้าขึ้นสี ขายาวก้าวไปทางห้องนอนของคนทั้งคู่ทันที..


โดยไม่ทันได้สังเกตเห็นรอยยิ้มพึงพอใจของคนในอ้อมกอดเลยแม้แต่น้อย...


ก็แหม...ตั้งแต่คบกันมานี่ก็จะสามเดือนแล้วจุนฮงยังไม่เคย “กอด” เขาเลยนี่


ลงทุน “ยั่ว” เสียขนาดนี้ถ้านายยังทนได้ก็เก่งเกินไปแล้ว ชเว จุนฮง คิกๆ....



...งานนี้บอกได้คำเดียว..จอง แดฮยอน วินครับ...




-FIN-


แมวเป็นสัตว์ที่ชอบยั่ว... โดยเฉพาะแมวแดฮยอน  อิ____อิ


2 ความคิดเห็น:

  1. เหมียวมันร้ายยยยย >< เป็นฉันก็ไม่ทนคะ คนอะไรใส่เสื้อผ้ามิดชิดมันก็ดูยั่ว? ดูเซ็กซี่? โอ้ยยยย สมใจอยากเลยชิมิ แดแด้... คิกคิก

    ตอบลบ
  2. Casinos Near Me - LuckyClub
    Casinos Near Me. Find the luckyclub.live best casinos close to you from anywhere in Michigan. We provide a list of all 25+ casinos closest to you. Play responsibly.

    ตอบลบ